Zapalenie gruczołu krokowego to choroba, która polega na zapalnym uszkodzeniu tkanki gruczołu krokowego (prostaty), objawiającym się różnymi objawami. Chorobę obserwuje się tylko u silnej połowy populacji ze względu na fakt, że prostata znajduje się tylko w męskim ciele.
Etiologia (przyczyny) zapalenia
Istnieje wiele czynników prowadzących do rozwoju choroby. Najczęstsze z nich to:
- Obecność ogniska infekcji w ciele (zapalenie migdałków, zapalenie migdałków, zapalenie oskrzeli, rzeżączka, gruźlica itp. )
- Trauma zewnętrznych narządów płciowych.
- Uszkodzenie tkanek miękkich obszaru miednicy.
- Częsta hipotermia ciała.
- Słaby poziom aktywności fizycznej.
- Zatrzymanie moczu.
- Stagnacja wydzieliny nasiennej, spowodowana obecnością nieregularnego życia seksualnego.
- Nadwaga.
- Siedzący tryb życia.
- Przewlekłe procesy zapalne w narządach układu moczowo-płciowego (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej, zapalenie jąder, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie najądrza)
- Nierównowaga hormonalna.
- Zaburzenia jelit objawiające się naruszeniem pasażu pokarmowego (zaparcia, biegunka)
- Obecność procesu zapalnego w odbytnicy (zapalenie odbytnicy, szczelina odbytu, hemoroidy, zapalenie przyodbytnicy)
- Obecność historii chorób przenoszonych drogą płciową.
- Stres.
- Palenie.
- Nadużywanie alkoholu.
- Awitaminoza.
- Przemęczenie.
- Gwałtowna aktywność seksualna.
- Niedobór odpornościowy.
czynniki sprawcze choroby
Najczęstsze drobnoustroje powodujące rozwój stanu zapalnego w gruczole krokowym to:
- Escherichia coli (około 80%)
- Serratia Pseudomonas.
- Klebsiella Pseudomonas.
- Proteus Pseudomonas.
- enterokoki.
- Staphylococcus aureus.
Klasyfikacje procesów patologicznych
W medycynie przyjęto kilka klasyfikacji opisujących przebieg infekcji gruczołu krokowego.
Klasyfikacja kliniczno-patomorfologiczno-etiologiczna:
- Ostre zapalenie gruczołu krokowego.
- Ropień prostaty.
- Prostatyzm.
- Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego.
- Ziarniniakowe zapalenie prostaty.
- Zastoinowe zapalenie gruczołu krokowego.
- Stwardnienie prostaty.
- gruczoł krokowy.
- Nietypowe formy przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego.
- Prostopatia neurowegetatywna.
Opisana choroba jest również zróżnicowana według klas:
- Stopień 1 - ostre zapalenie gruczołu krokowego.
- Stopień 2 - przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego.
- Stopień 3 a - przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego / zespół przewlekłego bólu miednicy z objawami stanu zapalnego.
- Stopień 3 b - przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego / zespół przewlekłego bólu miednicy bez objawów zapalenia.
- Stopień 4 - bezobjawowe przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego.
Rodzaje i formy choroby
Na podstawie powyższych klasyfikacji można ustalić, że główne typy zapalenia gruczołu krokowego to:
- Pikantny.
- Chroniczny.
Ostry proces zapalny, w zależności od stopnia uszkodzenia tkanki prostaty, dzieli się na kilka postaci:
- Kataralny.
- Pęcherzykowy.
- Miąższowy (rozproszony).
Postać nieżytowa charakteryzuje się nieznacznym, powierzchownym procesem zapalnym, który dotyczy trądziku gruczołu krokowego. Z tego powodu drożność przewodów wydalniczych tego ostatniego jest zaburzona. Prowadzi to do gromadzenia się wydzieliny wewnątrz prostaty. Gruczoł krokowy powiększa się i staje się obrzękły.
Pęcherzykowa postać ostrego zapalenia gruczołu krokowego jest kolejnym etapem rozwoju procesu patologicznego. W rezultacie dotknięte są poszczególne zraziki prostaty i powstają w nich treści ropne.
W postaci miąższowej stan zapalny obejmuje całą tkankę gruczołu krokowego. Staje się obrzękły i bardzo bolesny. Na tle miąższowego zapalenia gruczołu krokowego może powstać ropień gruczołu krokowego.
W literaturze medycznej nie ma obecnie wyraźnie wyrażonych postaci przewlekłej patologii.
Etapy choroby
Pomimo faktu, że w przebiegu przewlekłego procesu nie ma wyraźnych postaci, ta patologia dzieli się na kilka etapów.
Pierwszy to etap zmian alternatywnych. Objawia się to niewielkim wpływem stanu zapalnego na tkankę prostaty. Jeśli leczenie zostanie rozpoczęte w odpowiednim czasie (na tym etapie), choroba bardzo szybko ustaje. Z reguły nie obserwuje się nawrotów choroby.
Jeśli pacjent nie otrzymuje leczenia, rozpoczyna się etap zmian proliferacyjnych. W tym czasie tkanka prostaty rozrasta się w celu stłumienia stanu zapalnego. Później przychodzi trzeci etap - zmiany włókniste.
Jest dużo wzrostu tkanki i zastępuje zdrowe komórki. Ale powstała tkanka nie ma takich samych właściwości jak zdrowa tkanka prostaty. Z tego powodu osoba zaczyna nawracać chorobę i nabiera ona długiego przebiegu.
Objawy
Ostra patologia objawia się następującymi objawami klinicznymi:
- Wzrost temperatury ciała do 38 - 40 ° C.
- Pogorszenie stanu ogólnego.
- Dreszcze.
- Ból nad macicą, w kroczu, odbycie, żołędzi prącia.
- Dyskomfort podczas oddawania moczu i/lub defekacji.
- Opóźniony stolec, gaz.
- Zwiększona potrzeba oddawania moczu.
- Zatrzymanie moczu.
- Zwiększona pobudliwość.
Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego charakteryzuje się następującymi objawami:
- Dyskomfort w podbrzuszu.
- Zaburzenie erekcji.
- Drażliwość.
- Białawy wydzielina z penisa.
- Wydłużenie czasu trwania stosunku płciowego.
- Osłabienie strumienia moczu.
- Niepełne opróżnienie pęcherza.
Powikłania procesu patologicznego
W przypadku braku terminowego rozpoczęcia lub nieodpowiedniego przebiegu leczenia rozwój ostrej patologii może mieć różne kierunki.
W pierwszym przypadku ostre zapalenie gruczołu krokowego przechodzi w proces przewlekły. Ten ostatni charakteryzuje się zmianą okresów zaostrzeń i remisji. Bardzo trudno jest wyleczyć przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, z reguły trzeba się z tym pogodzić i być gotowym na kolejne zaostrzenie.
Jeśli proces zapalny rozwija się bardzo szybko, może prowadzić do powstania ropnia prostaty. Innymi słowy, w tkance prostaty powstaje duży ropień. Najczęstszym sposobem leczenia ropnia prostaty jest operacja.
Bakterie ze zmiany mogą dostać się do krwiobiegu, ponieważ gruczoł krokowy jest bardzo dobrze ukrwiony. Jeśli tak się stanie, u osoby ujawnia się bardzo groźna komplikacja - sepsa. Bardzo trudno jest pokonać sepsę, dlatego odsetek zgonów w przypadku tej choroby jest bardzo wysoki.
Nieleczona choroba może prowadzić do rozwoju niepłodności męskiej ze względu na to, że pęcherzyki nasienne znajdują się obok prostaty. Ponadto gruczoł jest ściśle związany z jądrami, w których dochodzi do powstawania plemników.
Zapalenie prostaty może prowadzić do zwężenia cewki moczowej. Ze względu na dopasowanie tego ostatniego do cewki moczowej zapalenie gruczołu krokowego może rozprzestrzenić się na cewkę moczową. Prowadzi to do powstania blizny w cewce moczowej i zmniejszenia jej średnicy.
Oprócz rozprzestrzeniania się procesu zapalnego na cewkę moczową może rozprzestrzeniać się na pęcherz. Tak więc pacjent może doświadczyć nawracającego (nawracającego) zapalenia pęcherza moczowego. Jeśli dojdzie do wyrzucenia zakażonego moczu z pęcherza z powrotem do nerki, prowadzi to do rozwoju odmiedniczkowego zapalenia nerek.
Leczenie choroby
Warto zwrócić szczególną uwagę na fakt, że terapia zapalenia gruczołu krokowego musi być kompleksowa. W leczeniu ostrego zapalenia gruczołu krokowego wymaga przestrzegania następujących punktów:
- Walka z procesem zapalnym w prostacie jest niemożliwa bez wyznaczenia leków przeciwbakteryjnych. Lekarz prowadzący musi określić czynnik sprawczy choroby i przepisać lek, aby go zniszczyć. Lepiej, gdy lekarz zaleci przyjmowanie kilku antybiotyków jednocześnie.
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne. Mają dobre działanie przeciwbólowe i łagodzą stany zapalne. Leki te zaleca się przyjmować nie tylko w postaci tabletek, ale także w postaci czopków do stosowania doodbytniczego.
- W ciężkim stanie ogólnym lub podwyższonej temperaturze ciała można przeprowadzić terapię detoksykacyjną.
- Podczas diagnozowania ropnia prostaty u pacjenta konieczna jest interwencja chirurgiczna.
Aby wyzdrowieć z przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego, konieczne jest:
- Masaż prostaty (wykonywany tylko przez urologa)
- Leki poprawiające metabolizm w prostacie.
- Przyjmowanie NLPZ.
- Leki immunomodulujące.
- Fizjoterapia.
- Leki uspokajające.